D. k Żar
Pierwsza rezydencja wzniesiona została w połowie XVI wieku przez ówczesnych właścicieli miejscowości – rycerski ród von Schönaichów.
Był to budynek założony na planie prostokąta, dwukondygnacyjny, przypuszczalnie otoczony fosą.
W późniejszych czasach rezydencja była wielokrotnie przebudowywana.
Pierwsza przebudowa miała miejsce na początku XVIII wieku, kiedy miejscowość należała do von Schollensternów.
W 1737 roku pożar strawił zabudowania gospodarcze i poważnie uszkodził pałac.
Przy odbudowie wprowadzono zapewne znaczne przekształcenia, zmieniając także dach budynku.
W XIX wieku, rezydencję ponownie przekształcono i rozbudowano, nadając jej charakter pałacu. Dostawiono wówczas dwie przybudówki od strony południowej i łącznik po stronie zachodniej.
Przy elewacji południowej stanęła wysmukła wieża.
Zmieniono także wygląd zewnętrzny rezydencji dostawiając do fasady portyk kolumnowy z tarasem w poziomie piętra oraz wprowadzając bogatą dekorację architektoniczną, utrzymaną w duchu neoklasycysyzmu.
Na początku XX wieku dokonano kolejnego przeobrażenia rezydencji.
Z nieznanych przyczyn zburzono wówczas wieżę, a następnie wybudowano nową na styku dawnego dworu i przybudówki.
Ponadto przedłużono przybudówkę południową i usunięto część dekoracji architektonicznej, zubożając zwłaszcza fasadę.
Dekoracja fasady ogranicza się do boni podkreślających jej narożniki, prostego gzymsu międzykondygnacyjnego i opasek okiennych.
Jedynym bogatszym elementem są trzy medaliony w profilowanych ramach z płaskorzeźbami kobiet, będącymi personifikacjami czterech pór roku. Pozostałe elewacje pałacu zostały opracowane w sposób analogiczny, jednakże znacznie skromniej.
W okresie powojennym pałac był w posiadaniu PGR, nie był jednak użytkowany. Dlatego też, przy obiekcie nie podejmowano żadnych prac remontowych. Obecnie pałac znajduje się w złym stanie technicznym.
Komentarze
Prześlij komentarz