Kaplica M

Stan z dnia 18/3/22

Pałac, którego historia zaczyna się w 1838 roku, obecnie jest w rękach prywatnych właścicieli, 

którzy mieszkają nieopodal niego i mają konkretne plany.

W tle pałacu dojrzeć można kaplicę dworską wzniesioną przez Filipa von Hayna w roku 1692- obecnie kościół.

Pałac przedstawiany poniżej wybudował jego prawnuk Balthasar von Hayn. 

W na początku XX wieku jego właścicielką stała się wdowa Emma von Kramst- córka łódzkiego króla bawełny i lnu mającego zakłady 

min. w Świebodzicach. Była ona członkiem jednej z najbogatszych rodzin na Dolnym Śląsku. 

Zamieszkała w nim z osieroconą przez Eleonorę wnuczką Renatą. 

W 1934 oczko w głowie babki wyszło za mąż za generała Wehrmachtu Rudolfa Christopha von Gersdorff.

Sześć lat później doszło do wypadku.

Wnuczka mająca dziedziczyć dobra, które z sercem rozbudowała i wyremontowała jej opiekunka spadła z urwiska podczas przejażdżki bryczką.

W tym samym roku baronowa Emma zmarła, obie zostały pochowane w tym samym grobowcu. 

Dziedzicami pałacu stali się Georg i Ursula- córka sprowadzająca do pałacu radzieckich jeńców jako sługów oraz syn, 

który przez pomoc im oraz Żydom w ucieczce przed gestapo, a także niechęć do ugody poprzez oddanie swej części pałacu i złota skazał się na 

wycieczkę do Oświęcimia. Wycenio go na 3,5 mln marek, po wyjściu z obozu wkrótce zmarł z wycieńczenia.

Jego siostra wypędzona do bocznego skrzydła pałacu przejętego przez nazistów została zastrzelona w 1944 roku przez sprzeczkę z oficerem.

Do końca wojny pałac był siedzibą japońskiego ambasadora III Rzeszy, Hiroshi Ōshimy generał porucznik 

Cesarskiej Armii Japońskiej, dyplomata, uznany za zbrodniarza wojennego).

Przez alianckie bombardowanie przeniósł się do Hotelu Sanssouci w Karpaczu 

(obecnie odrestaurowywany, co nas bardzo cieszy, mimo że w planach mieliśmy jego zwiedzenie).

Po wojnie pałac przejęło NKWD.

Od ok. 1947 r. mieścił szkołę rolniczą, a od lat sześćdziesiątych do osiemdziesiątych XX w. prewentorium Ministerstwa Szkolnictwa Wyższego. 

Remontowany w 1978 r. Po likwidacji prewentorium pałac został zakupiony przez

Akademię Ekonomiczną we Wrocławiu z przeznaczeniem sanatoryjne Prewentorium Sudeckie

W trakcie prac remontowych częściowo spłonął w nocy w roku 1992.