Jednostka wojskowa Kędzierzyn-Koźle

Stan z dnia 6/1/22

Dom spokojnej starości, jednostka szkoleniowa NATO (z czym kolidowała powódź tysiąclecia), filie szkół wyższych czy też nowoczesne osiedle.

Wizji na adaptację dawnego garnizonu wojskowego było już kilka.

Najciekawsze chyba jest to, że terenie kompleksu miałyby powstać mieszkania o powierzchni od 25 do 83 mkw. Projekt miał być realizowany w ramach rządowego programu „Mieszkanie Plus”.

Teraz przejdźmy do historii (zaczerpniętej ze strony eksploatorzy. com)

W latach 1743-44 wybudowano tam duży kompleks wojskowy z budynkami koszarowymi, zbrojownią, licznymi kazamatami, stajniami, magazynami oraz kościołem garnizonowym.

Od 5 maja 1860 roku stacjonował tam 62 regiment 3 Górnośląskiego Pułku Piechoty, który w czasie I wojny światowej wysławił się ciężkimi bojami na terytorium Francji.

W połowie lat 30-tych XX wieku ówczesne władze wojskowe podjęły decyzję o wybudowaniu w Koźlu nowych obiektów wojskowych. W 1935 roku państwo odkupiło od mieszkańca miasta Fryderyka Heintze dziesięcio hektarowy teren.

W latach 1935-36 zbudowany został duży kompleks koszarowy, składający się z pięciu dwupiętrowych bloków koszarowych, dwóch stołówek, hali sportowej, domu dowódcy, oraz licznych magazynów, garaży i obiektów pomocniczych.

Stacjonująca tu kozielska dywizja piechoty była tą formacją, która w marcu 1938 roku wzięła udział w interwencji zbrojnej w Austrii, a w rok później w zaanektowaniu Czechosłowacji.

Po zakończeniu II wojny światowej w kozielskich koszarach przez kilkanaście miesięcy miał swoją siedzibę sztab 2 Dywizji Piechoty Ludowego Wojska Polskiego, a po przeniesieniu jego do Nysy, kozielskie koszary zajął 38 Pułk Artylerii Lekkiej oraz szkoła podoficerska.

W latach 60 tych w kozielskich koszarach stacjonował dywizjon artylerii rakietowej Armii Czerwonej z słynnymi katiuszami, a następnie jego miejsce zajął II dywizjon Artylerii Rakietowej LWP.

Żołnierze z kozielskiej jednostki pomagali m. in. w odbudowie odrzańskich mostów oraz budowie szkoły podstawowej nr 12.
Po wstąpieniu Polski do NATO wśród wojskowych zrodził się plan utworzenia w kozielskich koszarach jednostki sił szybkiego reagowania.

Kozielską jednostkę kilkakrotnie wizytowali generałowie NATO.

Prace organizacyjne przerwała w połowie 1997 roku powódź 100-lecia, która zalała większość sprzętu bojowego i podtopiła wszystkie obiekty na terenie koszar.