Pałac Smuszewo

 Stan miejsca z dnia 19/01/2022

  Zrujnowany chyba do granic możliwości pałac, wybudowany został w latach 1870-1880 na zlecenie Władysława Gutowskiego, 

który stał się właścicielem Smuszewa po licytacji w 1869 roku.

Gospodarstwo Gutowskiego specjalizowało się w hodowli bydła i koni. 

W dniu 21 października 1887 r. 

Gutowski sprzedał Smuszewo żonie Rafała Józefa Emiliana Włodzimierza Bnińskiego za kwotę 457 tys. marek, 

sam zaś przeprowadził się do Poznania, gdzie był wieloletnim przedstawicielem fabryki H. Cegielskiego. 

W dniu 26 sierpnia 1913 r., Smuszewo nabył od Bnińskich niejaki Kossobudzki, wcześniejszy dzierżawca dóbr Sułaszewo.

Następnie wieś przeszła w ręce Edwarda Donimirskiego h. Brochwicz i jego żony Ewy Kozłowskiej h. Jastrzębiec (1890-1962 (1885-1962), 

we wsi wówczas znajdował się sklep, dwa wiatraki, szewc, a liczba mieszkańców liczyła 359 osób.

   W 1939 r. właściciele zostali zmuszeni do opuszczenia majątku; ponoć dziedzic zdążył ukryć w pałacu część kosztowności, które w 1947 r.

odnalazła Janina Donimirska. 

 Po wyzwoleniu Donimirski wrócił do Smuszewa, 

ale został wyrzucony z pałacu, w którym utworzono mieszkania dla pracowników PGR. 

  Rozparcelowany majątek służył państwu do wczesnych lat 90 i ludzie zaczęli się wyprowadzać.

Z roku na rok popadał w coraz gorszą ruinę.

  Został zakupiony przez osobę prywatną na początku XXI wieku, jednak niespełna dekadę później w 2011 roku owy właściciel zmarł.

Na dzień dzisiejszy nie doszukałam się żadnych ogłoszeń z ofertami sprzedaży.

Stan obecny nie wróży niczego dobrego, choć w każdej jego części zachowały się (jeszcze) urokliwe detale.

Tynki sypiące się na głowę również mają klimat. 

Otoczony był nie widocznymi obecnie przez zarośla stawami rybnymi.