Karkonoskie zakłady papiernicze w Jeleniej Górze

Stan z dnia 12.12.2021

Dziś pokażemy Wam pozostałości  jeleniogórskich fabryk papierniczych.

Znajdujące się niemalże w centrum miasta ruiny, wyburzone zostać miały już w 2012 roku przez nowego nabywcę i brak wpisania ich do rejestru zabytków.

Na (nie)szczęście w przeciągu połowy roku willa przy ulicy Kilińskiego została wpisana do rejestru, 

następnie zabezpieczona i tak od tego momentu popada w ruinę.

Jej los podziela również większość pozostałości kompleksu fabrycznego. Jest on w połowie zabezpieczony i wystawiony na sprzedaż oraz

częściowo wyremontowany i użytkowany.

My przedstawimy tę część, która już za niedługo również odejdzie w zapomnienie.

Kamienica do około 2010 roku pełniła funkcje mieszkalne. W roku 1910 była siedzibą firmy transportowo - węglarskiej C. M. Heinrich.

Fabryka papieru znajdująca się naprzeciwko kamienicy, zbudowana została w roku 1853 przez Juliusa Erfurta, jako druga zaraz po fabryce w Cieplicach.

Zostały one wyposażone w najnowsze ówcześnie maszyny papiernicze pochodzące z zakładów Füllnera.

Brat Juliusa, Friedrich Erfurt, w 1851 roku zakupił w Strupicach nad brzegiem Bobru młyn zbożowy i przebudował go na papiernię. 

Zakład uruchomiono 18 października 1853 roku. 

Na przestrzeni lat fabryki zostały we władaniu rodu Erfurt, stosowano nowe technologie, rozbudowywano zakłady, a wyroby posyłane były nawet do Indii i Chin.

Po II wojnie, zakłady w praktycznie nie naruszonym stanie przejęła polska administracja.

e wszystkich zakładów papierniczych, w 1947 roku, utworzono Jeleniogórskie Zakłady Papiernicze, w którego skład weszły: Dąbrowica, Janowice Wielkie, Karpacz, 

Raszyce, Miłków, Piechowice i Pilchowice.


W latach 1955 i 1959 zakłady przechodziły reorganizację, ale największa miała miejsce w 1972 roku. 
Powstały wówczas Karkonoskie Zakłady Papiernicze z siedzibą w Jeleniej Górze.
Przez modernizację zakładu w Piechowicach, a przez to ograniczenie funduszy dla innych oddziałów, te nie przynosiły już zysków, popadły w długi,
przez co spółka 30 listopada 1991 roku została zlikwidowana, a fabryki stały się samodzielnymi zakładami.
Po ogłoszeniu upadłości w 1996 roku, papiernię przejął wałbrzyski "Cyperus". Wracając do przedwojennej techniki zapewnił miejsca pracy.
W 1999 roku uruchomiono maszynę do wytwarzania tektury falistej. 
W roku 2000 planowano zwiększenie produkcji. Niestety plan nie wypalił, a niedługo potem zakład został zamknięty.
W 2017 budynki znajdujące się naprzeciw kamienicy zostały zrównane z ziemią.
Na dzień dzisiejszy na części terenów fabrycznych jest parking. 